Πόσο αφήνουμε να επηρεάζει το φύλο του παιδιού μας τις συνήθειες και τις αποφάσεις μας ως γονείς;
Περισσότερο απ' όσο νομίζουμε, σύμφωνα με νέες έρευνες που υποστηρίζουν ότι το μυαλό ενός πατέρα αντιδρά διαφορετικά όταν ασχολείται με την κόρη του παρά με τον γιό του.
Η έρευνα αυτή δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Behavioral Neuroscience" της Αμερικάνικης Ομοσπονδίας Ψυχολογίας και αναφέρει ότι ένας πατέρας ίσως ανταποκρίνεται περισσότερο και πιο γενναιόδωρα στις ανάγκες της κόρης του. Ακόμα φαίνεται να είναι πρόθυμος να της τραγουδάει πιο συχνά, να της εκφράζει τα αισθήματα του και να χρησιμοποιεί άλλο λεξιλόγιο πιο αναλυτικό και συγκινησιακό όπως "όλα", "πολύ" και "κάτω", σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης.
Ο πατέρας ενός αγοριού από την άλλη επιδίδεται σε πιο "σκληρό", "παγωμένο " παιχνίδι χρησιμοποιώντας λέξεις πιο ενθαρρυντικές του τύπου "περήφανος", "νίκη"και "κορυφή" .
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Emory της Ατλάντα και από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνας υποθέτουν πώς οι διαφορές στην αλληλεπίδραση μπορεί να οφείλονται στο ότι ο πατέρας δέχεται πιο εύκολα τα συναισθήματα μιας κόρης παρά ενός γιού.
"Όταν ένα παιδί κλαίει ή ζητάει τον μπαμπά του, ο πατέρας του κοριτσιού θα ανταποκριθεί περισσότερο από τον πατέρα ενός αγοριού." αναφέρει η Jennifer Mascaro ,επικεφαλής ερευνήτρια της μελέτης.
Ακόμα, για να καταγράψουν της ημερήσιες αλληλεπιδράσεις, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν λειτουργικά MRI (απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού με τομογράφο) για να μελετήσουν τον εγκέφαλο των συμμετεχόντων.
Το αποτέλεσμα αναμενόμενο και εντυπωσιακό.
Σύμφωνα με τις ενδείξεις του τομογράφου, στους πατεράδες των κοριτσιών εμφανίστηκε έντονη δραστηριότητα στην περιοχή του εγκεφάλου που ελέγχει την οπτική επεξεργασία, την ανταμοιβή, την ρύθμιση των συναισθημάτων, όταν τους χαμογελούσε η κόρη τους.
Μικρότερη ήταν η αντίστοιχη δραστηριότητα του εγκεφάλου στους πατεράδες με γιο που όμως όπως φαίνεται αντιδρούν καλύτερα στις ουδέτερες εκφράσεις των αγοριών τους.
Σύμφωνα με την επικεφαλή της έρευνας τα κορίτσια μαθαίνουν να είναι πιο ενθουσιώδη από τα αγόρια αν έχουν πατεράδες που είναι πιο προσεκτικοί στις ανάγκες τους και πιο ανοικτοί στα συναισθήματα τους.
Προτείνει ότι ένας πατέρας αγοριού πρέπει να ακολουθήσει την ίδια προσέγγιση γιατί σε προηγούμενη έρευνα έχει συνδεθεί η κατάθλιψη στους ενήλικες με τα περιορισμένα συναισθήματα.
Τέλος, η Jennifer Mascaro επικεφαλής ερευνήτρια της μελέτης, αναφέρει:
"Το γεγονός ότι οι πατεράδες μπορεί να είναι λιγότερο προσεκτικοί με τις συναισθηματικές ανάγκες του γιού τους, παρά τις καλές προθέσεις τους, είναι σημαντικό να αναγνωριστεί. Και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί διότι ασυνείδητα το φύλο του παιδιού μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο του φερόμαστε."
(Πηγή:Motherly )