Πολλοί οπαδοί της μεθόδου Montessori χρησιμοποιούν γυάλινα ποτήρια για τα παιδιά από την ηλικία των 6 μηνών. Οι άνθρωποι που τους βλέπουν μερικές φορές ρωτούν:
"Δεν θα το σπάσει; Δεν θα το χύσει; " Η απάντηση είναι βέβαια, ναι!
Αυτή είναι μια φυσική συνέπεια στην απλούστερη μορφή της.
Το σπάσιμο είναι μια φυσική συνέπεια όταν πέφτει κάτι κάτω.
Το να χυθεί το περιεχόμενο ενός ποτηριού είναι μια φυσική συνέπεια όταν βιαζόμαστε ή δεν το κρατάμε καλά.
Σε περίπτωση που χυθεί κάτι, σταματάμε ό,τι κάνουμε και καθαρίζουμε.
Με τον καιρό, αυτό διδάσκει ένα παιδί να είναι πιο προσεκτικό καθώς βλέπει τι συμβαίνει όταν δεν είναι.
Οι φυσικές συνέπειες μπορούν να εφαρμοστούν σε όλα τα είδη συμπεριφοράς από απλά πράγματα όπως να χυθεί λίγο νερό, σε πιο περίπλοκες καταστάσεις, όπως η συμπεριφορά απέναντι στα αδέρφια τους.
Τα σχολεία και τα σπίτια Montessori χρησιμοποιούν φυσικές συνέπειες επειδή δεν θέλουν τα παιδιά να συμπεριφέρονται καλά από το φόβο της τιμωρίας, θέλουν να κάνουν το σωστό, επειδή κατανοούν τον αντίκτυπο των πράξεών τους.
Αντ 'αυτού, ενθαρρύνει τα παιδιά να ψεύδονται για τη συμπεριφορά τους και να αισθάνονται άσχημα για τον εαυτό τους.
Πληγώνει επίσης τη σύνδεσή μας με τα παιδιά μας, το οποίο είναι το πιο ισχυρό εργαλείο που έχουμε.
Εναλλακτικά, ένα παιδί που καταλαβαίνει τις φυσικές συνέπειες των πράξεών του θα μάθει να κάνει υπεύθυνες επιλογές με δική του βούληση, παρά για να σας ευχαριστήσει ή να αποφύγει την τιμωρία.Θα κάνει καλές επιλογές ακόμη και όταν δεν βλέπετε, επειδή καταλαβαίνει τον λόγο.
Και όταν παραστρατεί, όπως όλοι κάνουμε, ελπίζουμε να δει ότι η συνέπεια είναι τουλάχιστον δίκαιη, αν και δυσάρεστη.
Η επιλογή του τρόπου πειθαρχίας του παιδιού σας είναι μια προσωπική επιλογή και συχνά αμφισβητούμενη, αλλά αν θέλετε να δοκιμάσετε να χρησιμοποιήσετε φυσικές συνέπειες στο σπίτι, εδώ είναι 10 παραδείγματα για να ξεκινήσετε:
1. Σενάριο: Ήρθε η ώρα να φύγετε για το πάρκο και ο γιος σας αρνείται να βάλει τα παπούτσια του.
Συνέπεια: Θα πρέπει να καθίσει σε έναν πάγκο μαζί σας στο πάρκο παρά να παίξει γιατί δεν είναι ασφαλές να παίζετε στην παιδική χαρά χωρίς παπούτσια.
2. Σενάριο: Η κόρη σας ρίχνει όλο τον αρακά της στο πάτωμα κατά το δείπνο.
Συνέπεια: Δεν τρώει αρακά.
3. Σενάριο: Ο γιος σας αφήνει τα παιχνίδια του έξω, παρά τις υπενθυμίσεις για να τα μαζέψει.
Συνέπεια: Βρέχει και ένα από τα αγαπημένα του παιχνίδια καταστρέφεται και πρέπει να πεταχτεί.
4. Σενάριο: Η κόρη σας καλεί την αδελφή της με άσχημο τρόπο.
Συνέπεια: Η αδελφή της δεν θέλει να παίξει μαζί της.
5. Σενάριο: Ο γιος σας τρέχει στο σπίτι, κάτι που αντιβαίνει στους κανόνες.
Συνέπεια: Ένα φωτιστικό σπάει και πρέπει να χρησιμοποιήσει πολλές κινήσεις καλής θέλησης για να "πληρώσει" γι 'αυτό.
Οι φυσικές συνέπειες είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να δείξουμε στα παιδιά ότι οι επιλογές τους έχουν αντίκτυπο τόσο στον εαυτό τους όσο και στους άλλους.
Ωστόσο, τα παιδιά πρέπει να είναι σε θέση να δουν τη σχέση μεταξύ της δράσης και της συνέπειας για να είναι αποτελεσματικό αυτό.
Μερικές φορές, μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά δεν έχει άμεση φυσική συνέπεια. Για παράδειγμα, η άρνηση να βουρτσίζει τα δόντια θα οδηγήσει σε προβλήματα στο μέλλον, αλλά εξηγώντας το σε ένα μικρό παιδί δεν είναι πιθανό να αλλάξει τη συμπεριφορά του αυτή τη στιγμή.
Σε περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει φυσική συνέπεια ή η συνέπεια είναι πολύ μακριά στο μέλλον για να αποτελέσει αποτελεσματικό αποτρεπτικό παράγοντα, πρέπει να στραφούμε σε λογικές συνέπειες.
Ακολουθούν μερικά παραδείγματα λογικών συνεπειών:
1. Σενάριο: Η κόρη σας χτυπά κάποιον στην παιδική χαρά.
Συνέπεια: Λες στην κόρη σου ότι δεν μπορείς να την εμπιστεύεσαι να παίζει μόνη της όταν πονάει άλλους ανθρώπους. Πρέπει να είναι μαζί σας μέχρι να ξέρετε ότι μπορεί να είναι ασφαλής.
Αυτό πρέπει να ειπωθεί με έναν όσο το δυνατόν ουδέτερο τόνο. Δεν είναι διάλεξη, απλά εξηγείτε την επίδραση των επιλογών της και καθιστώντας σαφές ότι η συμπεριφορά δεν είναι αποδεκτή.
Μπορείτε επίσης να εξηγήσετε τις πιο μακροπρόθεσμες φυσικές συνέπειες εάν το παιδί σας μπορεί να καταλάβει. Θα μπορούσατε να πείτε: "Εάν χτυπάς άλλα παιδιά, δεν θα θέλουν να παίξουν μαζί σου".
2. Σενάριο: Ο γιος σας είναι απρόσεκτος με τα βιβλία της βιβλιοθήκης που έχετε φέρει στο σπίτι.
Συνέπεια: Απομακρύνεται τα βιβλία της βιβλιοθήκης, εξηγώντας ότι εάν δεν μπορεί να τα φροντίσει, δεν θα μπορέσει να τα διαβάσει, καθώς πρέπει να είναι σε καλή κατάσταση όταν επιστρέψουν στη βιβλιοθήκη. (Εάν το παιδί σας είναι μεγαλύτερο, ίσως προτιμήσετε τη φυσική συνέπεια και αφήστε τον να χαλάσει τις σελίδες και στη συνέχεια, κάντε μαζί οικονομία μέχρι να πληρώθει το χρέος της βιβλιοθήκης.)
3. Σενάριο: Η κόρη σας παίζει στην πίσω αυλή. Της ζητήσατε να είναι προσεκτική στον κήπο, αλλά τον καταπατάει.
Συνέπεια: Ζητάτε να μπεί μέσα. Αν δεν μπορεί να σεβαστεί τον κήπο σου, δεν θα μπορέσει να παίξει σε αυτόν.
4. Σενάριο: Ο γιος σας "ξεσπάει" κάθε φορά που πρέπει να φύγει από το σπίτι του φίλου του.
Συνέπεια: Λέτε όχι στην επόμενη πρόσκληση παιχνιδιού, εξηγώντας στο παιδί σας ότι δεν θα μπορείτε να πηγαίνετε να παίζετε με αυτόν τον φίλο μέχρι να ξεκινήσει να φεύγει ήρεμα όταν έρχεται η ώρα.
5. Σενάριο: Το παιδί σας σηκώνεται επανειλημμένα από το κρεβάτι τη νύχτα και σας ξυπνά αρκετές φορές.
Συνέπεια: Εξηγείτε το πρωί ότι είστε πολύ κουρασμένοι για να κάνετε τις συνηθισμένες τηγανίτες επειδή ξυπνήσατε πολλές φορές. Θα πρέπει να είναι ένα απλό πρωινό τοστ ή δημητριακά.
Το κλειδί με τις συνέπειες είναι να βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας καταλαβαίνει τη λογική του πώς σχετίζονται με τη συμπεριφορά του.
Σε αντίθεση με την τιμωρία, αυτό δεν ντροπιάζει το παιδί ή δεν υποκινεί φόβο. Απλώς μεταδίδει το μήνυμα ότι οι ενέργειες έχουν συνέπειες.
Δεν θα χρειαστεί να κάνετε διάλεξη ή να φωνάξετε γιατί οι συνέπειες μιλούν από μόνες τους.
Πηγή : (motherly)